جهانی را فرض کنیم بدون خدا. فرض محال که محال نیست. هستی بیصاحب است. از بد حادثه انسان مقیم دنیاست و هیچ کس آن بالا نیست که انسان به آن تکیه کند یا نکند. خودمان هستیم و خودمان. پیرامون ما پر از درد است و رنج. میشود به جنگ برخی دردها رفت و شکستشان داد،Continue reading “لذت خداپرستی در هستی بدون خدا”