مهدی امیری: آقای دادستان کل، من بخاطر حضور یک داعش در یکی از معاونت‌های شما دیگر در انتخابات مشارکت نمی‌کنم!

فَلِذٰلِکَ فَادعُ ۖ وَاستَقِم کَما أُمِرتَ ۖ وَلا تَتَّبِع أَهواءَهُم ۖ وَقُل آمَنتُ بِما أَنزَلَ اللَّهُ مِن کِتابٍ ۖ وَأُمِرتُ لِأَعدِلَ بَینَکُمُ ۖ اللَّهُ رَبُّنا وَرَبُّکُم ۖ لَنا أَعمالُنا وَلَکُم أَعمالُکُم ۖ لا حُجَّهَ بَینَنا وَبَینَکُمُ ۖ اللَّهُ یَجمَعُ بَینَنا ۖ وَإِلَیهِ المَصیرُ﴿۱۵﴾

[ترجمه مکارم شیرازی]: پس به همین خاطر تو نیز آنان را به سوى این آیین واحد الهى دعوت کن و آن چنان که مأمور شده اى استقامت نما، و از هوى و هوسهاى آنان پیروى مکن، و بگو: «به هر کتابى که خدا نازل کرده ایمان آورده ام و مأمورم در میان شما عدالت کنم؛ خداوند پروردگار ما و شماست؛ نتیجۀ اعمال ما از آن ما است و نتیجۀ اعمال شما از آن شما، خصومت شخصى در میان ما نیست؛ و خداوند ما و شما را در یک جا جمع مى کند، و بازگشت (همه) به سوى اوست!»

[ترجمه الهی قمشه‌ای]: بدین سبب تو همه را (به دین اسلام و کلمۀ توحید) دعوت کن و چنان که مأمورى پایدارى کن و پیرو هواى نفس مردم مباش و بگو که من به کتابى که خدا فرستاد (قرآن) ایمان آورده ام و مأمورم که میان شما به عدالت حکم کنم، خداى یگانه پروردگار همۀ ما و شماست، (پاداش) عمل ما بر ما و عمل شما بر شماست (و پس از تبلیغ رسالت) دیگر هیچ حجت و گفت و گویى بین ما و شما باقى نیست خدا (روز جزا براى حکم حق) میان ما جمع مى کند و بازگشت همه به سوى اوست

[ترجمه انصاریان]: پس آنان را [به سوى همان آیینى که به تو وحى شده] دعوت کن، و همان گونه که مأمورى [بر این دعوت] استقامت کن، و از هواهاى نفسانى آنان پیروى مکن و بگو: به هر کتابى که خدا نازل کرده ایمان آوردم، و مأمورم که در میان شما به عدالت رفتار کنم؛ خدا پروردگار ما و شماست؛ اعمال ما براى خود ما و اعمال شما براى خود شماست؛ دیگر میان ما و شما [پس از روشن شدن حقایق] هیچ حجت و برهانى نیست؛ خدا ما و شما را [در عرصه قیامت] جمع مى کند، و بازگشت به سوى اوست

[ترجمه برگرفته از تفسیر نور]: پس (اى پیامبر) به خاطر آن که (اهل کتاب دچار شک و تردید یا عناد و لجاجت با تو هستند، آنان را به راه حقّ ) دعوت کن و برآن پایدارى نما آن گونه که فرمان یافته اى و خواسته هاى آنان را پیروى مکن و (به آنان) بگو: به هر کتابى که خدا نازل کرده است ایمان دارم و فرمان یافته ام تا میان شما به عدالت حکم کنم خداوند، پروردگار ما و شماست اعمال ما براى ما و اعمال شما براى شماست (و هیچ کدام مسئول کارهاى دیگرى نیستیم) هیچ حجّتى میان ما و شما (ناگفته) نمانده است خداوند (در قیامت) میان ما جمع خواهد کرد و بازگشت همه به سوى اوست

اتَّبِعْ مَا أُوحِیَ إِلَیْکَ مِنْ رَبّکَ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلّا هُوَ ۖ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِکِینَ ﴿۱۰۶﴾

از آنچه از سوی پروردگارت به تو وحی شده پیروی کن، هیچ معبودی جز او نیست، و از مشرکان روی بگردان. (۱۰۶)

وَلَوْ شَاءَ اللّهُ مَا أَشْرَکُوا ۗ وَمَا جَعَلْنَاکَ عَلَیْهِمْ حَفِیظًا ۖ وَمَا أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَکِیلٍ ﴿۱۰۷﴾

اگر خدا می‌خواست آنان [به طور اجبار] شرک نمی‌آوردند، [ولی خواست خدا آزادی انسان در انتخاب است] و ما تو را بر آنان نگهبان و کارساز قرار ندادیم تا آنان را به اجبار به پذیرش دین وادار کنی.(۱۰۷)

آیه وَ إِنْ تُطِعْ أَکْثَرَ مَنْ فِی الْأَرْضِ یُضِلُّوکَ عَنْ سَبیلِ اللهِ إِنْ یَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَ وَ إِنْ هُمْ إِلاَ یَخْرُصُونَ ﴿۱۱۶﴾

[ترجمه فیض‌الاسلام]: و (چون پیروان غیر قرآن کریم که کلام و سخن خدا است گمراه و گمراه کننده‌اند به پیغمبر اکرم خطاب و به دیگران شنوانده می‌فرماید:) اگر از بیشتر کسانی [کفّار و گمراهان و نادانان] که در زمین‌اند [و همیشه اکثریّت و بیشتری را ایشان در دست داشته و دارند، و مردم دانشمند و اهل حقّ اندک بوده‌اند] پیروی کنی ترا از راه [دین و آئین] خدا گمراه می‌کنند، ایشان [کفّار در آنچه می‌گویند و دیگران را به آن راهنمایی می‌نمایند] جز ظنّ و گمان را پیروی نمی‌کنند [و گمانشان آنست که پدرانشان بر حقّ بوده‌اند] و نیستند آنان مگر آنکه دروغ می‌گویند [که میته و حیوان خود مرده را حلال دانسته و به مسلمانان می‌گفتند: خدا آن را ذبح کرده و کشته، شما حیوانی را که می‌کشید می‌خورید، و حیوانی را که پروردگارتان کشته نمی‌خورید]

[ترجمه برگرفته از تفسیر خسروی]: و اگر تو (در امور دین خودت) اطاعت از اکثریّت مردم روی زمین را (که کافران و مشرکانند) بکنی (و با آنچه خدا نازل فرموده است مخالفت نمائی) ترا از راه خدا (و سبیل عدل و حق و صراط مستقیم) گمراه می‌سازند زیرا آنها جز پیروی گمان نمی‌کنند (و هرچه از آنها صادر و ناشی می‌شود مبنی بر قطع و یقین نیست و از حجج عقلیه و براهین الهیّه دوراند و گفتار و رفتارشان تمام مبنی بر پندار و حدس است) و آنچه می‌گویند و می‌کنند جز دروغ و حدس و تخمین نمی‌باشد

[تفسیر نمونه]: می‌دانیم آیات این سوره در مکه نازل شد و در آن زمان مسلمانان شدیدا در اقلیت بودند، گاهی اقلیت آنها و اکثریت قاطع بت پرستان و مخالفان اسلام، ممکن بود این توهم را برای بعضی ایجاد کند که اگر آئین آنها باطل و بی‌اساس است چرا اینهمه پیرو دارند و اگر ما بر حقیم چرا اینقدر کم هستیم؟! در این آیه برای دفع این توهم که به دنبال ذکر حقانیت قرآن در آیات قبل ممکن است پیدا شود، پیامبر خود را مخاطب ساخته، می‌گوید: «اگر از اکثر مردمی که در روی زمین هستند پیروی کنی ترا از راه حق گمراه و منحرف خواهند ساخت»! (وَ إِنْ تُطِعْ أَکْثَرَ مَنْ فِی اَلْأَرْضِ یُضِلُّوکَ عَنْ سَبِیلِ اَللّٰهِ). در جمله بعد دلیل این موضوع را بیان می‌کند و می‌گوید: علت آن این است که آنها بر اساس منطق و فکر صحیح کار نمی‌کنند، «راهنمای آنها یک مشت گمانهای آلوده به هوی و هوس و یک مشت دروغ و فریب و تخمین است» (إِنْ یَتَّبِعُونَ إِلاَّ اَلظَنَ وَ إِنْ هُمْ إِلاّٰ یَخْرُصُونَ).

ثُمَّ جَعَلْنَاکَ عَلَىٰ شَرِیعَهٍ مِنَ الْأَمْرِ فَاتَّبِعْهَا وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَ الَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ﴿۱۸﴾

[ترجمه الهی قمشه‌ای]: سپس ما تو را بر شریعت کامل در امر دین مقرر فرمودیم تو آن را کاملا پیروی کن و هیچ پیرو هوای نفس مردم (مشرک) نادان مباش.

[ترجمه انصاریان]: سپس تو را [در امر نبوّت و دین] بر آیینی ویژه و کامل قرار دادیم؛ بنابراین از آن پیروی کن و از هواهای نفسانی کسانی که [به حقایق] معرفت و آگاهی ندارند، پیروی مکن

[ترجمه برگرفته از تفسیر جامع]: پس ما تو راای محمد بر شریعت کامل در امر دین قرار دادیم آن را پیروی کن و هیچ پیرو هوای نفس مردم مشرک نادان مباش

[ترجمه مشکینی]: سپس تو را بر شریعتی (خاص) از امر (کلّی دین، یعنی شریعت اسلام در برابر شریعت‌های چهارگانهٔ گذشته) قرار دادیم؛ پس، از آن پیروی کن و هرگز از هواهای کسانی که دانش ندارند (کفّار و مشرکان) پیروی مکن